H. is mijn favoriete Nederlandse schrijver. True enough, hij schrijft vooral e-mails en beleidsstukken. Maar lees nou toch zelf. Over de komst van Sinterklaas in Molenrij.
De mist hield zaterdag aan, het miezeren en de kou ook. En in dat beeld staan dan twaalf kleine blije kinderen op de kade in Molenrij de komst van de Sint af te wachten. Een haventje is het niet, meer een zwaaikom, zodat bootjes die door de sloot komen aanvaren tenminste kunnen draaien en het gehucht na gedane zaken weer kunnen verlaten. Veel zaken worden er niet meer gedaan in Molenrij. Bij die kindjes stonden een paar moeders met van die typische Groningse gezichten onder parapluies (Kopland zou zeggen 'als een paard in de regen'), de harmonie speelde bepaald niet con-amore, en het crepepapier van de pietenmutsen begon aardige vlekken te geven in de regen, maar mooi was het en het bleek maar weer eens dat de Sint niemand overslaat, zelfs niet als hij daarvoor kilometers lang door een klein slootje moet staan te kleumen op een gemotoriseerde praam.
